بررسی کامل فنی و اقتصادی فرایند دریزو واحد آغار به کمک بیتکس استحصال شده از واحد دالان با استفاده از نرم افزار پرومکس به همراه بهینه سازی واحد

دریزو فرایندی است برای افزایش خلوص گلایکول که معمولا از یک حلال هیدروکربنی استفاده می کند. این پروسه از کمک گاز عریانگر (stripping gas ) بی نیاز بوده و با هزینه کمتر می تواند گاز خشک با نقطه شبنم پایین تر را به وجود بیاورد. شرکت dow chemical co. توانست این پروسه را در سال 1970 به صورت رسمی به بازار معرفی کند. شرکت opc نیز این تکنولوژی را در سال 1985 به کار برد و با ارائه کارهای جدیدتردر این زمینه آنرا در سال 1990 گسترش داد. همانطور که گفتیم پالایشگاه فراشبند از stripping gas برای افزایش بازدهی نم زدایی خود استفاده می کند. ما برای افزایش خلوص teg به کار رفته در واحد و کاهش نقطه شبنم گاز خشک خروجی و هم برای کاهش آلودگی ناشی از btex که بسیار برای محیط زیست خطرناک می باشد روش دریزو را جایگزین این روش می کنیم که توسط نرم افزار شبیه ساز promax آنرا مورد بررسی قرار می دهیم. برای اینکار چندین پیشنهاد انجام گرفته است که در دو حالت کلی به این صورت است که برای هر واحد دالان و هر واحد آغار یک حلقه (loop) دریزو در نظر می گیریم تا به صورت تجمیع عمل کنند. در حالت تجمیع کلا 5 تا تجهیزات به سیستم اضافه می شود. دو عدد مبدل گرمایی، یک عدد پمپ، یک عدد جداساز 3 فازه و یک عدد splitter.